Ik ben een jaar of 10 en net als alle andere dagen vind je me in de ‘wildernis’ een braak liggend stuk grond waar de natuur zijn vrije gang mag gaan. Uren heb ik er versleten, ...alleen in de natuur.
Daar tussen wat mensen ‘onkruid’ noemden voelde ik me goed daar kon en mocht ik mezelf zijn.
Zonder verwachtingen, aan niets te moeten voldoen, zonder opgelegde uniformen, gewoon mezelf en dat was ok.
Dit, stond in schril contrast met thuis:
Ik had hardwerkende ouders met heel goede bedoelingen, we kwamen niets tekort. Ze deden er alles aan om zo goed mogelijk te leven volgens de bijbel, of tenminste wat de JW hen oplegde. Want dan waren ze voorbeeldig en zouden ze beloond worden met het paradijs.
Dit klopte helemaal niet met wat de natuur me liet zien:
Daar waren geen voorwaarden, een bloem of onkruid als je het zo wilt noemen, diende niet aan bepaalde voorwaarden te voldoen om water en voeding te krijgen.
Hallo Jael is mijn naam, Opgegroeid als getuige van Jehova, een creatieve duizendpoot die zich van kleins af uitleefde in de natuur, de tekenacademie, of in mijn zelf ontworpen kamer waar ik me verloor in mijn creaties, lezen en studeren.
Een braaf stil meisje, die er alles aan deed om flink tussen de lijntjes te lopen. (onbewust) Hopend zo beloond te worden met liefde als ruil voor mijn voorbeeldig gedrag.
Zo ook mijn keuze om mijn studie als textielkunstenaar op te geven en deeltijds onderwijs te volgen. (toen was het nog niet verplicht om ook werk te hebben). Al mijn vrije tijd en energie gaf ik aan 'god' door anderen te gaan overtuigen, jup, ik was zo eentje die van deur tot deur kwam..
Maar het contrast met de onvoorwaardelijke liefde die moeder aarde me liet zien bleef in me borrelen. ..
Op 18 jarige leeftijd vluchtte ik uit het ouderlijk nest en de (tot dan toe) ‘veilige haven’ die me als een juk was opgelegd.
Op zoek naar een plaats waar ik echt mezelf kon en mocht zijn.
Onderweg werd ik jong mama van verschillende partners, werd het manusje van alles en kreeg met vallen en opstaan het voor mekaar, dankzij veel zelfstudie en avondschool om zonder diploma een mooi betaalde job te scoren tussen opgeleide collega’s.
Tot tante Corona ons pad kruiste en ons allen noodgedwongen liet vertragen ,.. Ik pikte mijn creativiteit terug op, dook in human design en kwam op adem in de natuur. ... Zalig vond ik het.
Jammer genoeg niet voor lang, daar was de ratrace er al weer, de moetjes, de verwachtingen...
Net als het jonge meisje toen voelde ik me er niet meer thuis:
even startte ik in bijberoep een naaiatelier op waar ik dames inspireerde om meer in hen eigen (uiterlijke) schoonheid te geloven. Maar ook daar klopte het plaatje niet volledig...
De vragen bleven naar boven komen:
Wie was ik nu eigenlijk echt zonder al die moetjes ?
Wat was mijn doel hier op aarde en ...
Kon ik nu niet gewoon mezelf zijn? Wie was ik überhaupt ?
De Tools om dat te ontdekken en mijn identiteitscrisis/ burn-out te overwinnen had ik al.
Ik miste alleen tijd en een veilige haven waar ik ook mezelf kon herontdekken, mezelf en mijn pad tot heden in zachtheid omarmen, kon voelen welke mooie talenten moeder aarde me meegaf en hoe ik deze in harmonie met mijn natuurlijke zelf kon laten zien.
Vanuit mijn persoonlijke ervaringen is You're beautiful gegroeid waar ik jou als natuur lover, hd gekkie en creatieve gids graag geef wat ikzelf heb gemist :
Een veilige haven waar je me-time duurzaam kan investeren om jezelf te herontdekken, jezelf en je pad in alle zachtheid te omarmen en waar je natuurlijke zelf gezien kan en mag worden.
Welkom bij You're Beautiful
Ik zie ernaar uit om samen met je jouw natuurlijke zelf te ontmoeten,
het enige wat jij moet doen is een een gratis kennismakingsgesprek boeken
Tot binnenkort?
Jael